"Het is 2020. Dennis haalt Louise op van school. Haar laatste dag in groep 1. Daarna gaat ze naar groep 2! Hij filmt haar terwijl ze naar huis rent. Haar zwierige blonde krullen dansen heen en weer.
Ik was er op dat moment niet bij. Ik realiseerde me niet dat het zo'n belangrijk moment was. Dat het de enige keer zou zijn dat ze een overgang van de ene naar de andere groep zou maken. Ergens heb ik spijt. Aan de andere kant mag ik geen spijt hebben. Door ons niet aan elk moment vast te klampen heeft Louise ook kunnen leven. Juist door haar vrij te laten.
Maar bij Hero was ik er wel bij. En wat voel ik me trots! Onze grote jongen gaat volgend jaar naar groep 2. Hij zit in dezelfde klas als waar Louise in zat, met dezelfde fijne juf.
Het is weer zomervakantie. We pakken onze spullen in. Weer maar drie tassen. Weer een
lege plek in de auto. Wat zou ik voor jurkjes voor haar hebben gekocht? Wat voor bikini zou ze aan gehad hebben? Zouden haar haren nu langer zijn of had ze het juist geknipt?
We nemen haar mee op onze vakanties. We praten veel over haar. Dat we haar missen, maar ook de grapjes die ze gemaakt zou hebben. We kopen iets liefs voor haar, maar het blijft confronterend.
Louise zou volgend jaar naar groep 5 zijn gegaan. Een hele meid, maar ons meisje blijft 5. Even lang, dezelfde kleine voetjes en in haar unicorn-fase. En natuurlijk fan van K3 en Elsa!
Het is soms moeilijk om Hero alleen te zien. Wetende dat hij anders altijd een maatje had gehad. Louise & Hero waren de eerste 2,5 jaar van zijn leven onafscheidelijk. Hun band is gebleven. Hij praat dagelijks over haar. Laten we dat samen doen, vriendje. En samen genieten van de zomer!"
Liefs Myrte
